Hayata Dair Yazılar(Bilirmisiniz? Babalarda Ağlar)

Hiç birimiz hayatta en cok Babamizi sevemedik.
Daha dogrusu Babaya duymamiz gereken sevgilerin önüne daima baska sevgiler gecti.
Erteledik sevgimizi ve yetiskin oldugumuzda da utandik Babaya sevgimizi söylemeye, kabullenmeye. Babamizi cok sevmis olabiliriz ancak Babamiz hayatta iken degil.

Ya Babamizi kaybedince onun yoklugunun acisi bize ögretti Baba sevgisini ya da biz Baba olunca anladik baba yüreginin ne demek oldugunu.
Kizlar el ocagina gidince anladi baba ocaginin kadrini baba kucaginin sicakligini.

Babalar pek anlasilmadi yavrularinca ya da nedendir bilinmez daima yanlis anlasildi. Gelenek Babalara bebeklerini kucaklarina alip koklaya koklaya öpmesini sevmesini yasakladi kinadi.

Bizler uyurken bir hirsiz gibi sokulup öpebildiler ancak. Aglamalari yasakti babalarin. Duygulari sindirilmis yada dogustan yürekleri dondurulmustu.
Suskun bir teslimiyete mahkum edilmislerdi adeta. Yitik hazinelerimizdi onlar.

Aglama bu günler gelirde gecer Babam
Aglama bu dertler elbet biter Babam
Ocaksiz köylerimde dumanlar biter
Ben yandim sen yanma Allah askina Babam

Kimi Anneler icin "Aksam Baban gelsin yaramazligini söyleyecegim" diye cocuklari korkutmaya yarayan varliklardi yada aksama kadar calisip bir sekilde eve eli dolu gelmeye yarayan is güzar adamlardi. Kimi annelerde babalarimizi oldugu görebilmemizi engelleyen perdelerdi.

Toplumsal degerler ne adinadir bilinmez. Babalar ile evlatlar arasindaki duygusal baglar arasina duvar örmüstü, yetismekte olan cocuklar da aradiklari sevgiyi annelerinde bulmaya calisirlardi. Annelerine her seylerini söyleyip paylasirlardi da is Babalarina gelince ürkek bir ceylan gibi suskun kalirlardi.
Cep harcligi dahi bablardan istenemeyip araya sefeatci olarak anneler sürülürdü ortaya. Tabi Babalarda her seyi en son duymak gibi bir talihsizligi yasarlardi isteselerde istemeselerde.

Babalar buzdolabinin icindeki lambalar gibidir buzdolabinin kapagini acmadikca icerisini gormemizi saglayan lambalarin varliginin farkina bile varmayiz. Ic dünyalarini oldugu gibi görmekte acemilik cektigimiz babalarimiz nedense pesin hükümlerle ön yargilarla anlamaya calisiriz.
Gün olur yargisiz infaza tutariz babayi.

Yüce Islam dininin babalara verdigi kutsal degeri babalarin elinden alan yozlasmis kültürler neslin mayasini sekillendiren baba bilincini koflastirmaya calismistir...

Babaya gereken muhabbet ve hürmeti "geri kafalilik" olarak niteleyen ve maneviyatimizi dinamitleyen yoz kültüre karsi baba imajinin Ayet ve Hadis isiginda yeniden diriltmeye mecburuz